| Alexis Claude Clairaunt(1713-1765): | 18 yaşındayken yayımladığı kitabı uzay eğrilerinin analitik ve diferansiyel geometrisiyle ilgili ilk çalışmadır. Daha sonra akışkanların dengesi ve dönel elipsoidlerin çekimi üzerine temel bir çalışma yaptı. Euler'in Ay'ın hareketi kuramını ve genel olarak üç-cisim problemini geliştirdi. Çizgisel integral ve diferansiyel denklemler kuramlarına katkılarda bulundu. |
Jean Le Rond D'Alembert(1717-1783): |
Ansikpoledistler'in ünlü matematikçisi. Katı cisimlerin dinamiğini statiğe indirgeme yöntemi olan 'D'Alembert ilkesi"ni geliştirdi. Birçok uygulamalı konu üzerinde, özellikle hidrodinamik, aerodinamik ve üç-cisim problemi üzerine çalıştı. Titreşen yaylalar kuramı onu, Daniel Bernoulli ile birlikte kısmi diferansiyel denklemler kuramının kurucusu yaptı. Limit kavramını tanıttı. D'Alembert paradoksu, onun olasılık kuramı üzerine çalıştığını da gösterir. |
| Abraham de Moivre (1667-1754): | Kendi adıyla anılan ünlü trigonometri teoremini geliştiren Fransız matematikçi. Normal olasılık fonksiyonunu, binom kuralının bir yaklaşımı olarak türetti. |
| Colin Maclaurin (1698-1746): | Newton ekolünden gelen İngiliz matematikçi. Flüksiyon yöntemlerini, 2. ve daha büyük dereceli eğrileri kapsayacak biçimde genişletti, elopsoidlerin çekimi ile uğraştı. Teoremlerinden birkaçı düzlem eğrileri kuramında ve izdüşümsel geometride yer alır. Ünlü "Maclaurin serileri" ile de tanınır. |
Batı Matematikçileri
Share
